Sosyal Bilimler ve Sağlık Bülteni

İnceleme

Sayı 13 (2025)

Türkiye’de Toplu Konut Konusunda Yayınlanmış Tezler

Gönderildi
February 13, 2025
Yayınlanmış
2025-02-24

Öz

Konut, birey için yalnızca barınma ihtiyacını karşılayan bir yapı değildir. Konut, aynı zamanda aidiyet, güven, sosyalleşme gibi duygusal ve toplumsal işlevleri de barındıran bir yaşam alanıdır. Sanayileşme ve göç hareketleriyle birlikte kırdan kente göç ile belirginleşen konut sorunu gecekondulaşma, çarpık kentleşme ve niteliksiz konut üretimi gibi problemleri ortaya çıkarmıştır. Bu süreçte özellikle alt ve orta gelir grubuna yönelik toplu konut projeleri konut ihtiyacına çözüm olarak önerilmiştir. Ancak zaman içinde bu konutların yapılması sosyal tabakalaşmayı, bireyselleşmeyi ve komşuluk ilişkilerinde zayıflama gibi toplumsal sorunları ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmada Türkiye’de toplu konut konusunda yapılmış tezlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Toplu konutlar konusunda yayınlanmış tezler Ulakbim tez tarama ağından taranmıştır. Toplam 912 teze ulaşılmıştır. Yinelenen ve ilgisiz tezler ayıklandıktan sonra kalan tez sayısı 449’dur. Tezlerin 392’si yüksek lisans (%87,3), 57’si doktora (%12.7) tezidir. İlk tez 1986 yılında yayınlanmıştır. En çok tez 2019 yılında yayınlanmıştır. 2019 yılını sırasıyla 2015, 2010, 2022 ve 2023 yılları izlemiştir. Tezlerde toplam 522 konu başlığı bulunmaktadır.

Referanslar

  1. Adıyaman, K. (2008). Kentleşme sürecinde Türkiye ve kent kimliği. Retrieved 13 February 2025 from https://hdl.handle.net/20.500.12395/10063
  2. Ağat, N. (1989). Ataköy Toplu Konut Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Panel Bildirileri, A. Özsoy, N. Esin, G. Pulat (Derleyenler),“Ataköy’ün Tarihi Gelişimi ve Çağdaşlığın Tartışılması”, İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Yayını, İstanbul, 3–8.
  3. Esin, N., & Özsoy, A. (1987). Küçük Konutlarda Mekan Kullanım Özelliklerinin Değerlendirilmesi, Ataköy Örneği. Toplu Konutlarda Mekân Standartları Paneli Bildirileri İstanbul Yapı Endüstri Merkezi, 98–103.
  4. Gür, Ş. Ö. (2000). Doğu Karadeniz örneğinde konut kültürü. Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.
  5. Işık, O., & Pınarcıoğlu, M. (2001). Nöbetleşe yoksulluk: gecekondulaşma ve kent yoksulları. Sultanbeyli Örneği, İletişim Yayınları: İstanbul.
  6. Kuruluş ve Tarihçe. (n.d.). Retrieved 13 February 2025, from https://www.toki.gov.tr/
  7. Özdemi̇r Sönmez, F. N. (2016). Üst Gelir Grubunun Sosyo - Mekansal Ayrışımı, ‘Ankara Bilkent Angora Evleri Örneği’. Journal of International Social Research, 9(42), 1140–1140. Retrieved from https://doi.org/10.17719/jisr.20164215139
  8. Özsoy, A. (2011). Toplu Konutlarda Tasarım Kalitesi. Konut Sempozyumu, 117–129.
  9. Özsoy, Ahsen. (2011, January 30). Toplu Konut Uygulamalarının Gelişimi. Retrieved 13 February 2025 from https://www.ekoyapidergisi.org/toplu-konut-uygulamalarinin-gelisimi
  10. Şi̇mşek, Z. Y. (2024). Dünyada ve Türkiye’de Konut Sorunu ve Uygulanan Konut Politikaları. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 7(2). Retrieved 13 February 2025 from https://akademikbirikimdergisi.com/index.php/uabd/article/view/232
  11. Tapan, M. (1996). Toplu Konut ve Türkiye’deki Gelişimi. In Tarihten Günümüze Anadolu’da Konut ve Yerleşme (pp. 366–378). İstanbul.
  12. Toplu Konut Kanunu, Pub. L. No. 18344, 2985 (1984).
  13. Üniversitesi, S., & Aydin, T. (2019). Kent ve Mahalle Kültürü Arasındaki Fikirtepe, 12(1).
  14. Yılmaz, E. (2016). Konut sorunu ve toplu konut üretiminde TOKİ’nin ve belediyelerin rolü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(7), 31–50.
  15. Yüksel, Y. D., & Pulat, G. G. (2009). Changing of mass housing production by the government in Turkey. In ENHR International Conference of Changing Housing Markets: Integration and Segmentation “, Prague, Czech Republic.